Ik moest dit vorig jaar als een opdracht voor mijn Nederlandse les schrijven. Ik denk dat het een goed overzicht van mij geeft! :)
Toen ik klein was, wou ik een zangeres zijn. Van zes tot zestien jaar zong ik in een koor op school en hield ik van muziek en van zingen. Maar mijn ouders steunden me niet. Zij zeiden dat mijn stem slecht was en dat ik als een verdrinkende kat klonk! Ik wist niet of zij het meenden, maar mijn moed was weg en daarom heb ik toen geen muziekles gevolgd.
Op 16 kreeg ik mijn examenresultaten en zij waren niet slecht, maar ik kon veel beter gedaan hebben. Ik had een jaar hogeschool gevolgd, maar het was niet echt wat ik wilde doen. Dus op 17 was ik mijn eerste echte job begonnen terwijl ik nog studeerde (voordien had ik voor een paar maanden in een schoenenwinkel gewerkt). Ik werkte in een kantoor bij een koeriersbedrijf als een “VDU Operator” (data-entry medewerker) en ik maakte veel vrienden. Omdat ik zo goed had gewerkt, gaf mijn baas me extra werk tijdens de zomervakantie. Op het einde van de vakantie had ik besloten om niet terug naar school te gaan en vanaf dan werkte ik bijna voltijds voor een paar jaar, tot ik mijn eerste serieuze vriend ontmoette. Dan verhuisd ik 40 km naar de plaats waar hij woonde en had ik een nieuwe job gekregen, bij een ander koeriersbedrijf, als een “Customer Services Operator”. Het was echt niet mijn droomjob, maar het was OK om de tijd te verdrijven! Maar anderhalf jaar daarna moest ik afvloeien omdat het kantoor werd gesloten. Toen vond ik geen werk voor tien maanden.
Mijn volgende job was als een “Production Assistant” voor een media research firma, nog niet mijn droomjob maar ik was tevreden. De mensen waren vriendelijk en ik had veel vrienden gemaakt en sommige zijn nog vrienden. Soms was het werk echt druk, maar ik had een goede baas en collega’s in mijn afdeling, dus was het niet slecht. Maar toen ik bijna twee jaar er had gewerkt, kwam een nieuwe collega die niet zo leuk was. Hij sprak mij altijd tegen; bijvoorbeeld als ik hem iets moest leren, was hij een moeilijke leerling en niet zo beleefd als de andere collega’s die ik had opgeleid. Maar mijn bazin en hij waren snel vrienden en dus deed zij niet echt iets eraan. En dus was de kleine droom verpest. In 2006 was ik zo ongelukkig dat ik ziek werd. Vanaf dan heb ik niet gewerkt tot ik naar België kwam.
Aaah, België – verschillende talen, soortgelijke regels, dezelfde problemen! Toen ik eerst in België was, kon ik natuurlijk geen Nederlands spreken. Ik kwam hier in 2008 voor mijn nieuwe vriend, die een Belg is, en hij was werk aan het zoeken maar had nog niets gevonden. Dus zocht ik ook werk en vond ik Engelstalig werk binnen een paar maanden. Maar mijn bazin... Zij dacht dat zij boven de wet stond! Daarom had ik veel problemen vanaf het begin. Het was iets te veel voor mij en vorige januari werd ik weer ziek. Ik werd in augustus ontslagen en sindsdien voel ik me veel beter.
Nu volg ik les Nederlands, maar ik volg ook muziektheorie- en knopaccordionles, en volgend jaar zal ik ook zangles volgen. Zodra ik meer Nederlands ken, zal ik meer werk zoeken. Maar ondertussen kan ik de dingen doen die ik wil doen en misschien, als ik meer moed krijg, kan ik een echte musica zijn. Dan kan ik mijn droomjob zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten