Uiteindelijk ben ik tot vandaag gekomen - mijn nieuwste verhaal!
Het was een bewolkte, donkere, sombere namiddag toen een bus buiten het raam parkeerde en alles binnen nog donkerder werd. Ik legde mijn boek op de tafel en ging om het licht aan te doen. Buiten regende het heel hard en dus wilde ik niet naar buiten gaan op zo’n slechte dag. Ik voelde me triestig en dus ging ik boven om te tekenen. Mijn zolderkamer was mijn favoriete – het had spelletjes van toen ik een kind was, kleine herinneringen die me altijd gelukkig maakten en me deden glimlachen. Ik zat aan mijn bureau en begon te tekenen.
Plots kwam er een konijntje bij, snel gevolgd door een zwaan. De zwaan, een zwarte zwaan, had een koord in zijn bek. Ik dacht dat het een ballon was, maar toen zag ik dat er een zeppelin aan het einde hing! De zwaan gaf me de zeppelin en zat neer naast mij. Ik keek in zijn ogen en wist dat hij een speciale zwaan was. Het konijntje zat nu tegenover me en toen zag ik dat hij een zakje uien bij had! “Mijn lunch,” zei hij tegen mij. Ik kon geen antwoord geven. Een pratend konijn?! De zwaan zag dat mijn mond open hing en toen zei hij: “Misschien kan ze niet praten?” Ik kon het echt niet geloven! Maar toen begon ik mee te spelen, denkend dat het misschien een grapje was of dat ik droomde. “Ja, ik kan wel praten, eh? Maar ik heb nooit met een konijn en een zwaan gesproken!” “Nooit,” vroeg de zwaan. “Dan mag je drie wensen hebben.” Toen dacht ik dat ik misschien in een Disney film gesprongen was, maar ik kon mijn pen nog in mijn linkerhand voelen, dus speelde ik nog verder. “Drie wensen,” vroeg ik. “Mag ik voor wat ik wil wensen?” “Er zijn alleen drie dingen waar je niet voor mag wensen: leven, dood, en liefde,” zei de zwaan. Ik had geen tijd nodig om na te denken, dus gaf ik mijn antwoord snel. “Oké”, zei ik. “Ik wens dat de zon schijnt, mijn nieuwe boek wordt verkocht en dat ik als een schrijfster kan leven.” De zwaan keek in mijn ogen, knikte zijn hoofd, en vertrok dan met het konijntje. Ik voelde me slaperig en legde mijn hoofd op mijn bureau en begon te slapen.
Toen ik waker werd, herinnerde ik me alle details. Zo’n rare droom had ik nog nooit gehad! Maar toen zag ik mijn papier dat nog voor mij lag; er stond een tekening op van een bruin konijntje met een zak uien en een zwarte zwaan met een zeppelin aan een koord. Ik zag dat de zon terug scheen dus ging ik naar beneden en begon mijn e-mails te lezen. De bus was weg en het was nu lekker warm in mijn living van de warmte van de zon. Maar toen ik mijn eerste e-mail zag, schrok ik. Het was een e-mail van mijn uitgever – ze zei dat mijn boek zo goed verkocht werd dat ze wilde dat ik een nieuw boek schreef! Ik ging onmiddellijk terug naar mijn zolderkamer om al mijn papieren naar beneden te brengen – ik wilde buiten schrijven, onder de warme zon. Maar toen zag ik een zwarte pluim bij de deur. Ik ging naar binnen en zag een zakje uien op de linkerkant en een zeppelin op het plafond! Ik zat aan mijn bureau en begon te huilen.
Ik weet nog niet of het droom echt was, maar nu werk ik als schrijfster en ik heb vier boeken verkocht. Sindsdien heb ik de dieren nooit meer gezien, maar soms hoor ik snuffelen vanuit de tuin en dan begin ik weer te schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten